کد مطلب:93728 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:442
[صفحه 74] و برای هر كس بخواهد تنگ می كند، این تعبیر كه در آیات فراوانی تكرار شده، ممكن است، این توهم را ایجاد كند كه: نظام روزی، نظامی است كه: به كلی از دست انسان خارج است بنابراین اگر گروهی متنعم و گروه دیگری محرومند، همه به خواست خدا است، و كاری از ما ساخته نیست، و این می تواند دستاویزی مناسب برای كسانی باشد كه اصل مذهب را زیر سئوال می برند، و آن را مولود حركتها و طرحهای استعماری می پندارند! ولی اگر در همان آیات و روایات اسلامی دقت كنیم، و در عوامل تنگی و گستردگی روزی بیندیشیم، تفسیر این آیات و اسرار این مطلب كاملا روشن و سمپاشیها برچیده می شود. كرارا گفته شده كه: تعبیر «مشیت الهی» مفهومش اراده بی حساب و كتاب نیست، بلكه اراده ای است، آمیخته با حكمت. حكمت خدا ایجاب می كند كه: هر كس تلاش و كوشش و فداكاری بیشتری داشته باشد، روزیش را گسترده تر گرداند،: «و ان لیس للانسان الا ما سعی»[1] (انسان بهره ای جز نتیجه تلاش و كوشش خود ندارد) «و كل نفس بما كسبت رهینه»[2] « (هر انسانی در گرو اعمال و كوششهای خویش است). هر كس تقوا پیشه كند خداوند گشایشی به كار او می دهد، و از آنجا كه انتظار ندارد روزیش می بخشد، «و من یتق الله یجعل له مخرجا و یرزقه من حیث لا یحتسب»[3]. آری تقوا موجب حاكمیت عدالت اجتماعی، و عدالت اجتماعی سبب گسترش روزیها است. [صفحه 75] این بحث را نیز با حدیثی از علی (ع) به پایان می رسانیم كه فرمود: «ان الاشیاء لما ازدوجت ازدوج الكسل و العجز فنتجا بینهما الفقر»[4] (هنگامی كه (در آغاز) موجودات با هم ازدواج كردند، تنبلی و ناتوانی هم با هم عقد زوجیت بستند، پس فرزندی از آنها متولد شد بنام فقر). مرحوم الهی در ذیل این فراز (فقسم بینهم معایشهم و وضعهم من الدنیا مواضعهم) گوید: بنای عدل را ستوار بنهاد چو خوش گفت آن سخن سنج حقیقت جهان چون چشم و خط و خال و ابروست چو خوش ترتیبی آن نظم آفرین داد كیانی نظم امكان بی كم و كاست ز تاثیر سبب و آن گه مسبب [صفحه 77]
در آیات فوق آمده بود، كه: خداوند روزی را برای هر كس بخواهد گسترده
به هر كس هر چه لایق بود آن داد
زایزد بر روانش باد رحمت
كه هر چیزی بجای خویش نیكوست
كه بر حسن نظامش آفرین باد
چو طبق علم ربانی بیاراست
مقامات خلائق شد مرتب
صفحه 74، 75، 77.